Een ladder naar de hemel
Ik bouwde van lucht
ijzersterke kastelen
maar de zondvloed van tijd
hield genadeloos huis.
Mijn vlieger waarmee
Jan de Wind gister speelde
blijkt een vuurrode lap
met in het midden een kruis.
Het vliegertouw was
ooit de ladder van Jacob
en de jas van mijn vader,
de steen voor mijn hoofd.
Hij zei: "Kijk, zo stuur je
een briefje aan God, Job."
En nooit weer heb ik zo
waarachtig geloofd,
als door aan het strand
waar mijn vader de touwtjes
nog strak in zijn hand hield
en soms vieren liet.
We staarden daar uren
naar het kruis dat van hout is...
Pas veel later begreep ik
waarom hij mank liep.
