Janne-Marie Schouten

Verwondering

De grootsheid in de schepping zowel in het grote als in het kleine en het geloof dat ook in het onvolmaakte, of misschien wel juist in het onvolmaakte, schoonheid zit.

De verwondering over de grootsheid van al het geschapene wordt nog groter wanneer je je probeert voor te stellen, wat wij zouden zien wanneer we niet beperkt zouden zijn door het driedimensionale.

Wat heeft God onvoorstelbaar veel meer in de schepping gelegd, dan wij met onze ogen zien. Alle organismen, leg ze onder een microscoop en er gaat een wereld van atomen, moleculen, bacteriën enz. enz. voor ons open. Verklein een opname van een storm op zee en het lijkt een schimmel of een slordige slagroomtaart. Wanneer we materie, kleur en grootte ‘loslaten” , wordt Gods schepping nog duizelingwekkender dan zij al is.

Toch blijft het slechts de verwondering van een mens over het Goddelijke. Beperkt dus. Maar zelfs dan komen er zoveel beelden dat alle doeken op de aarde ze niet zouden kunnen bevatten.